Zondag 18 oktober is de laatste dag dat het Tijdelijk Monument aan de Oranje-Vrijstaatkade te zien is. Om deze reden organiseert Framer Framed een tour langs de 25 portretfoto’s van 25 Bosnische Nederlanders van 25 jaar oud. Tijdens de wandeling zal een aantal van de geportretteerden hun verhaal delen en zal Chris Keulemans met hen in gesprek gaan over persoonlijke herinneringen en de Srebrenica is Nederlandse geschiedenis campagne.

Er is een beperkt aantal plaatsen beschikbaar voor de tour op 18 oktober. Deelname is gratis en de voertaal is Nederlands. Je kunt je voor de tour aanmelden via Eventbrite.

Na de tour is het mogelijk om de tentoonstelling From what will we reassemble ourselves bij Framer Framed te bezoeken. Onze Coronamaatregelen kan je hier vinden.

Tijdelijk Monument – Srebrenica is Nederlandse geschiedenis

Precies 25 jaar na de genocide in Srebrenica is er nog steeds geen nationaal monument ter nagedachtenis van de tragische gebeurtenis op 11 juli 1995 waarbij ruim 8.000 mannen, jong en oud, om het leven werden gebracht. Voor het collectief Bosnian Girl was het een reden om op 11 juli een tijdelijk monument te plaatsen op Het Plein in Den Haag, op loopafstand en gericht aan de Tweede Kamer om 25 jaar na dato de gebeurtenissen in Srebrenica onderdeel te maken van de Nederlandse geschiedenis.

Het Tijdelijk Monument bestaat uit 25 grote portretfoto’s, gemaakt door fotograaf Robin de Puy, van 25 Bosnische Nederlanders, allen 25 jaar oud. Een enkeling van de gefotografeerde zijn geboren in de periode van de genocide in Srebrenica. Anderen zijn weer vlak na de gebeurtenissen geboren in Nederland. De dubbele identiteit symboliseert de verbondenheid tussen de Nederlandse en Bosnische geschiedenis.

De onderschriften bij elk portret zijn geschreven door Chris Keulemans, die ook in gesprek ging met enkel Bosnische Nederlanders, waaronder Adnan Jelacic. Adnan, geboren in Den Haag vertelt:’’Ik kan prima samenwerken met de Serviërs in m’n bedrijf, maar het is onmogelijk voor ze om de genocide te erkennen. Ze weten ervan, maar willen er niets over zeggen. Ik ga al jaren elke zomervakantie naar Bosnië, ook om op zoek te gaan naar het lichaam van m’n grootmoeder. Ze stierf tijdens de oorlog in Srebrenica maar waar de vraag is: waar precies’’? Leila, die geboren is in Srebrenica en ook werd geportretteerd, vertelt over haar vader en oom die gedurende de oorlog het bos in vluchtte. ‘’Elke avond schreeuwde ik vanuit het balkon om m’n vader. Een maand later keerde m’n vader terug uit het bos, maar zonder m’n oom. Ik denk dat je herdenken niet alleen, maar gezamenlijk doet’’.