Mohammad Hatta, later de eerste vice-president van Indonesië, woonde in exact dezelfde periode als Anton de Kom, gestorven als verzetstrijder tegen het fascisme, in het Bezuidenhout. Slechts gescheiden door 800 meter over de Juliana van Stolberglaan, gingen ze in die jaren bij elkaar op bezoek en inspireerden elkaar in hun anti-kolonialisme.
Hatta schreef er “Indonesië Vrij” en de Kom “Wij Slaven Van Suriname”.
Recent archiefonderzoek wijst uit dat ze veel meer contact met elkaar hadden dan tot nu was aangenomen.
Beiden vertrokken in 1932 naar hun respectievelijke vaderland om er de daad bij het in het Bezuidenhout geschreven woord te voegen.
Met wisselend succes. De Kom werd verbannen naar Nederland en kwam terug naar Den Haag, terwijl Hatta werd verbannen naar de Digul-kampen.
Lezing en wandeling
Hoe dat allemaal precies zit, vertelt oud-Bezuidenhouter Jos Belt, klasgenoot van de kleinzoon van Anton de Kom op de St Bavoschool, in deze lezing. Aansluitend neemt hij je mee op een wandeling langs de verschillende woonadressen van deze strijders voor gerechtigheid voor hun land en volk. En dat in een wijk waar bijna alle straten zijn vernoemd naar koloniale bestuurders.
De planning is als volgt:
10-11 uur de lezing (evt met kleine uitloop/pauze)
11.30-13.00 uur wandelen door de wijk.
Jos Belt
Jos Belt is werkzaam als regisseur van het NOS-Journaal en volgde de opleiding Journalistiek aan de Fontys Hogeschool in Tilburg. Hij deed voor dit onderwerp onderzoek in het Nationale Archief en het persoonlijk archief van Mohammad Hatta. Samen met wijkgenoot Roeland Gelink zet hij zich in voor een gedenkteken of een straatvernoeming naar Hatta en de Kom in het Bezuidenhout.
