BWV 243 "MAGNIFICAT"

Het Magnificat is de Latijnse weergave van de spontane lofzang van Maria, in verwachting van Jezus, als zij bij haar nicht Elisabeth komt, die zwanger is van Johannes de Doper (Lukas 1: 46-55).

Bach componeerde zijn Magnificat in 1723, zijn eerste jaar in Leipzig. Later transponeerde hij het van Es naar D, en bewerkte het nog op een groot aantal punten, in een bewaard gebleven schitterend handschrift. In die latere vorm, met weglating van de oorspronkelijk ingevoegde vier bewerkte kerstliederen, kon Bach zijn Magnificat bij verschillende feestelijke gelegenheden laten klinken.

Het is een groots en veeleisend werk, voor solisten, vijfstemmig koor, en met inzet van alle voor Bach destijds beschikbare instrumenten (fluiten, hobo's en oboi d'amore, fagot, trompetten en pauken, violen en altviolen, celli en contrabas, en orgel).

Het omvat niet minder dan twaalf sterk uiteenlopende delen - maar die delen zijn uiterst geconcentreerd, waardoor het hele werk toch niet veel meer dan een ruim half uur in beslag neemt.

Het is muzikaal feest, dat we met elkaar gaan vieren ter afsluiting van dit seizoen van de maandelijkse cantates!

En, hoewel het Magnificat geen slotkoraal kent zoals we gewend zijn samen te zingen, zullen we toch voorafgaand aan de uitvoering de kern-delen van het Gloria met elkaar instuderen en aan het eind samen ten gehore brengen.

Op onze website staat de muziek (in de vorm van mp3's) van alle (vijf!) afzonderlijke stemmen voor wie zich tijdig hierop wil voorbereiden.