Zes verhalen met elk een eigen invulling, zowel inhoudelijk als in vorm. Zijn startpunt voor deze expositie is de serie Campo Verano van Torben Eskerod. Hij fotografeerde de portretten op de grafzerken van een van de grootste begraafplaatsen van Italië. Je ziet het verloop van de tijd, het project heeft bijna een letterlijke gelaagdheid: er vormt zich soms een fysieke extra laag tussen het portret en ons als kijker, en soms lijkt de fysieke laag van de oorspronkelijke foto op te lossen in de tijd. Daarmee gaat dit project niet meer over Campo Verano of over de overleden mensen, maar over herinnering, over vervagende herinneringen, over wat tijd doet met onze herinneringen, en over de rol van fotografie en van beeld daarin.