Een man zit vast in zijn liefdesverdriet. Hij ontmoette de vrouw van zijn leven. Haar leven besliste daar anders over. Hij kauwt en herkauwt zijn geluk. Hij weigert om het door te slikken. Een gevecht met de wijzers van de klok, hij wil terug.

“Als ik een vlaag van geluk voel opkomen, kijk ik even om me heen of zij bij me is, alvorens ik het gevoel aanvaard. Op geluk mag men niet zuinig zijn, het moet met grote geuten geschonken worden.

Ik wil alles of niets. Alleen een raket kan ontsnappen aan de aantrekkingskracht van de aarde. Alleen de liefde overwint de dood."

“Ongelooflijk dat iemand zoiets op zo’n jonge leeftijd heeft geschreven.” - Robby Cleiren (in 1996)

“Allemaal iets te herkenbaar. Amai, dat kwam binnen.” - Bruno vanden Broecke (in 1996)

Dimitri Leue speelt opnieuw zijn allereerste voorstelling.

Tekst en spel: Dimitri Leue . Muziek: Toon Offeciers . Techniek: Stef Appelen . Productie: Leue vzw