Een vis in een (werkende) blender stoppen en het in een museum neerzetten: is dat kunst? Mag je obscene dingen zoals bestialiteit en moord afbeelden? Kunnen we het werk van mensen zoals R. Kelly, Michael Jackon en Woody Allen zonder bijsmaak waarderen - of maakt dat ons 'slechte' mensen?

Kunst en moraal hebben iets met elkaar te maken. Niet voor niets noemen we lelijke kunst vaak slecht en verwachten we juist van kunst dat ze conventies kan bevragen of doorbreken. De Chinese president Xi Jinping waarschuwt voor immorele kunst omdat zij ''de vieze lucht van het geld'' zou hebben, maar claimt ook dat goede kunst vaderlandsliefde moet uitstralen en de ''juiste'' visie op de Chinese geschiedenis en cultuur moet verspreiden.

In de geschiedenis van de filosofie is deze vraag meer dan eens naar voren gekomen. Zo noemt Plato dichters “na-apers” en poëzie “een aantasting van het gezonde verstand”. Zij is slecht voor de gewone mens, omdat de poëet de wereld anders voordoet dan hij is. Aan de andere kant denkt Aristoteles dat we kunst nodig hebben om onze emoties in kwijt te kunnen en normaal te functioneren. In de Verlichting beargumenteert Kant in navolging van Hume dat de waardering van kunst losstaat van de moraal, omdat zij vooral betrekking heeft op onze subjectieve ervaring en niet universeel gedacht kan worden.

Tegenwoordig zijn we eerder naar de betekenis van kunst gaan kijken dan dat we op zoek zijn naar de essentie van het schone. Dus stellen we onszelf de vraag: Wat is slechte kunst? Kan het bestaan van een bepaald kunstwerk in zichzelf immoreel zijn? Kan kunst immoreel zijn vanwege haar impact op onze ervaring, gedachten of gedrag? Maakt een immorele kunstenaar zijn kunst ook slecht? En heeft kunst haar eigen domein van morele grenzen?

Programma & moderatie: Trijsje Franssen en Kamiel Feiertag

De deuren van Perdu openen om 19.30. Om 20.00 start het programma.