Zelfreflectie en meditatie

Léon Spilliaert experimenteert voortdurend met kleurpotlood, Oost-Indische inkt, pastel en gouache op papier of karton. Zijn scherpe, maar raadselachtige beelden blijven boeien. Als jonge kunstenaar heeft hij een grote interesse voor de universele literatuur. Hij leest gretig Friedrich Nietzsche, Edgard Allan Poe en Maurice Maeterlinck. Gedurende heel zijn leven zullen zijn werken getuigen van een diepgaande zelfreflectie en spirituele meditatie. Na een kortstondig verblijf aan de Academie van Brugge verzaakt hij aan een academische opleiding. Na enkele maanden dienst bij de Brusselse uitgever Edmond Deman ontmoet hij in 1904 Emile Verhaeren – zijn mentor en een van zijn eerste verzamelaars.

Oneindige zee

Spilliaert evolueert van een gelaagde beeldentaal vol symbolische literaire accenten naar een gereduceerde vormentaal. Zijn grootste inspiratie? De constante aanwezigheid van de zee en de stad Oostende. Als eenzame nachtwandelaar vertolkt hij de verlatenheid van de mens, geconfronteerd met de uitgestrektheid van de natuur. Zijn tekeningen verlenen aan ruimtes en objecten een eigen leven, doordrongen van de herinnering aan zijn onmiddellijke leefwereld. In een reeks zelfportretten, onthutsend in hun eerlijkheid, vertaalt hij de diepe angst van het zoeken naar het onpeilbare van het wezen. Na zijn huwelijk in 1916 woont en werkt hij in Brussel. Hij ontplooit er met aquarel als nieuwe techniek huiselijke intimistische thema’s en fantasierijke taferelen. Terug in Oostende is hij in de jaren 1920 een gevierde kunstenaar. In genuanceerde gouaches knoopt hij terug aan met het geliefde thema van de zee.

Eenzame nachtwandelaar

Het einde van zijn leven brengt hij in Brussel door. De afwezigheid van de oneindige zee en de begeestering die hem aangrijpt gedurende lange wandelingen in de bossen en de ongerepte uitgestrektheid van de Hoge Venen, doen de kunstenaar teruggrijpen naar het thema van de bomen. Gefascineerd door hun grootsheid, eenzaam of in groep, tekent hij ze op een genuanceerde achtergrond van doorschijnende aquarel met een lichte fijne pennentrek – de pennentrek waarmee hij al in zijn jeugd alles zo raak typeerde.

Anne Adriaens-Pannier in een notendop

• Anne Adriaens-Pannier wordt in 1951 geboren in Brugge.
• Ze was van 1974 tot 2011 conservator en departementshoofd verbonden aan het KMSKB in Brussel.
• Ze was verantwoordelijk voor de verzameling werken op papier van het Museum Moderne Kunst en organiseerde er talrijke monografische en thematische tentoonstellingen.
• In 1989 startte haar wetenschappelijk onderzoek naar leven en werk van Léon Spilliaert (1881-1946).
• Ze promoveerde in 2003 als doctor in de Kunstwetenschappen, Universiteit Gent.
• Ze publiceerde boeken en catalogi, en ook het voorbereidende werk voor de beredeneerde catalogus.
• Als bestuurder was ze verbonden aan de Stichting Walter Leblanc, Brussel (2011-2015) en het Museum Art & Marges, Brussel.
• Als voorzitter leidde ze de Stichting Luc Peire, Knokke (2012-2018).
• Vandaag leidt ze het Fonds Jos Knaepen, Koning Boudewijnstichting (2014) en de Aankoopcommissie Erfgoedfonds bij de Koning Boudewijnstichting (2015).
• Sinds 2016 is zij artistiek directeur van ‘Het Spilliaert Huis’ in Oostende.
• Recent was ze curator van de retrospectieve tentoonstelling in Londen en Parijs.

Beperkte capaciteit

Omwille van de coronamaatregelen zijn we ertoe verplicht om de capaciteit van onze lezingen in te perken. Bij een eventuele versoepeling van de maatregelen kunnen we er steeds voor opteren om bijkomende tickets vrij te geven. Zet je op de wachtlijst voor dit evenement of hou onze kanalen in de gaten.

Vriendenvoordeel

Als vriend van het KMSKA kan je al eerste inschrijven voor alle lezingen van het seizoen. Vriend worden kan via kmska.be/steunen

Meer info

Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen

www.kmska.be

T 03 224 95 50