Het Nederlandse trio Kenturah’s Kitchen wordt gevormd door pianist Ed Baatsen, contrabassist Han Slinger en slagwerker Bert Kamsteeg. In bezetting dus een pianotrio. Maar wel een van de afwijkende soort.

Conventies die vaak samengaan met die van gangbare pianotrio’s in de jazz, zijn dit drietal vreemd. Het lijkt erop dat zij zich zomaar hebben begeven op het pad van piano-contrabas-drums en daarop hun eigen doorgang hebben gezocht. Want hoewel je van een pianotrio mag verwachten dat de spil ervan vooral ligt in het samenspel en de interactie, gaat ieder van Kenturah’s Kitchen ook gewoon zijn eigen gang. En dat levert frappante resultaten op.

Het trio brengt voornamelijk eigen composities ten gehore. Zo ook op hun nieuwe cd Oeroeboeroe. De enige niet-eigen compositie is Sweet Goodbyes van de vroegere (Nederlandse) rockgroep Krezip. Alleen de kern van dit beklijvende nummer is herkenbaar, de eromheen gedrapeerde improvisaties van piano, contrabas en slagwerk tonen de onbegrensde veelzijdigheid van Kenturah’s Kitchen.

De naam van het trio is ontleend aan beeldend kunstenaar Kenturah Davis. De Amerikaanse roept zeggingskracht op met haar vermenging van portretkunst met design. Natuurlijk is beeldende kunst geen muziek, maar luisterend naar dit trio kan men goed horen hoe verschillende zienswijzen in kunst vervat, nieuwe uitdrukkingsvormen kunnen geven aan het fenomeen jazz en improvisatiemuziek. Kenturah’s Kitchen geeft daar een fraai voorbeeld van.

Het gebruik van vele diverse maatsoorten, effecten op de contrabas en de diversiteit in ritmes, sferen en vorm alsmede de dynamische manier van spelen heeft zowel bij de pers als bij het publiek tot enthousiaste reacties geleid.

Kenturah’s Kitchen heeft in zijn vijfjarig bestaan 2 cd’s uitgebracht: KLiCK (2013) en Oeroeboeroe (2016).

In hun eigen studio in Den Haag hebben ze een stijl ontwikkeld die zich moeilijk in een hokje laat plaatsen, maar die men kan beschouwen als jazz van nu.