Geometrie vormt voor Hans Ensink op Kemna (1952) de ideale basis. Lijnen, rechthoeken, vierkanten of cirkels zijn universeel en representeren geen andere voorstelling dan zichzelf. Het beeld is daardoor helder en overzichtelijk, maar ondanks deze onderliggende structuur laat zijn werk zich niet eenvoudig analyseren. Zijn monumentale schilderijen tonen complexe relaties van beeldelementen met een precair evenwicht tussen kleur en vlakverdeling.

Voor zijn serie Horizon Pieces was het landschap vertrekpunt. Maar muziek, literatuur of beeldende kunst kunnen even goed inspiratiebron zijn, zoals het monumentale werk Giverny, dat verwijst naar werk van Monet. Je verhoudt je tot je voorgangers, je hebt een relatie met ze. Zij herinneren je aan van alles en brengen je terug naar wezenlijke zaken. Ik lees bijvoorbeeld graag de essays van Frank Stella of verdiep me in het werk van Ellsworth Kelly. De beeldelementen die ik gebruik zijn autonoom, ze reageren op elkaar, brengen nieuwe betekenissen voort en zo ontstaat een esthetische ruimte.

In 2011 ontstond zijn idee om zijn gehele archief van notitieboekjes en schetsblokken tegen het licht te houden. Niet alleen om 25 jaar schilderen te evalueren, maar juist om het geheel te revitaliseren. Van Stroom Den Haag kreeg hij subsidie voor dit onderzoek, waarbij hij de complexiteit van de schilderijen in direct verband bracht met hun ontstaansgeschiedenis. Onderliggende relaties tussen de werken evenals homogeniteit in het oeuvre werden inzichtelijk. Van de schilderijen kun je zeggen dat ze het eindproduct zijn van een proces. Zij vormen de nieuwe realiteit en datgene wat de aanleiding was is verdwenen. Veel van die aanleidingen vond ik in tientallen notitieboekjes terug.

De afgelopen drie jaar heeft dit tot nieuw werk geleid. De gouaches die ontstonden zijn allemaal op ongeveer dezelfde wijze uitgevoerd en hebben hetzelfde formaat. Hoewel ze in series worden getoond zijn ze allemaal autonoom. Wat mij fascineert is om op een min of meer berekenende wijze tot een op zichzelf staand ding te komen waarbij het ondefinieerbare zijn rol blijft spelen. Ook zal het spannend zijn om de gouaches in relatie met een aantal grote doeken uit verschillende periodes te laten zien, waardoor onderlinge relaties zichtbaar kunnen worden. Een uitnodiging aan de kijker om in alle rust zijn eigen ontdekkingen te doen.