#SDGCafé: Water: te veel, te weinig, te vies

Te veel, te weinig en te vies water beïnvloeden de levens van de meeste mensen op de wereld. Mede door klimaatverandering, maar ook door ontbossing, worden overstromingen talrijker, maar worden ook droogten frequenter en heviger. En hoewel erop het gebied van schoon drinkwater grote vorderingen zijn geboekt, sterven er per dag nog steeds zo’n 1000 kinderen aan diarree als  gevolg van het drinken van vervuild water.

En natuurlijk treft dit trio, al dan niet in combinatie, vooral de meest kwetsbaren. Bij ons zorgt teveel water soms voor natte vloeren en opborrelende wc’s; bij die andere 90 procent voor het verlies van huizen, landbouwgrond en levens. Na een aantal droge jaren in het oosten van het land, regent het nu weer meer dan voldoende en kundige waterbeheerders zorgen ervoor dat een teveel aan water wordt afgevoerd of in boezems wordt opgeslagen en te weinig water wordt aangevuld door het geleiden van het water uit de grote rivieren die door ons land lopen. Hoe anders zien watertekorten eruit in de Sahel of zuidelijk Afrika. 

In een recent VN rapport, Human cost of disasters, worden ruim 7000 rampen beschreven die na het begin van dit millennium zijn opgetreden. Overstromingen vormen de grootste groep. Droogte komt minder voor maar als daar de indirecte aantallen doden door verstoorde voedselvoorziening, ondervoeding en ziekten bijgeteld worden, hebben droogten de grootste impact.

Daarbij komen ook nog de problemen van het opsouperen van ondergrondse waterlagen en het risico van gewapende conflicten om toegang te krijgen tot schaarser wordend zoet water.

Al die problemen die geadresseerd worden in SDG 6, Schoon Water en Sanitatie, met acht ‘targets’, die ook waterschaarste, het geïntegreerd beheer van water hulpbronnen en grondwaterlagen bestrijken, zijn niet onoplosbaar. 

Op het gebied van schoon drinkwater is bijvoorbeeld al enorm veel bereikt: had in 1990 slechts 10 procent van de mensheid toegang tot goed water, nu is dat al 90 procent.

Voor overstromingen zijn al effectieve en betaalbare oplossingen. Volgens het VN rapport kan door dammen en dijken en een goed waarschuwingssysteem te bouwen al veel leed worden voorkomen. Laaghangend fruit noemen ze dat zelf.

Droogten zijn lastiger, maar er is nog veel te doen in het efficiënter gebruik van water, het voorkomen van vervuiling en geïntegreerd waterbeheer.

Als altijd gaat het om politieke wil en voortvarendheid van overheden, maar burgers en bedrijven kunnen ook het hunne doen. Daar gaan we het over hebben.