Bijna iedereen is het er over eens dat we een tijd met weinig hoop beleven. In letterlijke zin is onze samenleving zelfs behoorlijk hope-loos. Niet dat het allemaal zo slecht gaat, integendeel. Hoop lijkt vaak niet echt meer nodig. We leven in een instant-cultuur: veel is onmiddellijk of binnen heel korte tijd beschikbaar. En we zijn kritische consumenten, juist waar het over hoop gaat. Hoop is vaak als een ballon: grote woorden en de loze beloften die je gemakkelijk doorprikt. Of…is er reden om anders te kijken? Zijn we iets belangrijks aan het verwaarlozen? Hebben we nooit goed geleerd hoe je eigenlijk hoopt? Wat hoop jij eigenlijk? Kán je hopen? Wie heeft het je geleerd? Ben je in 2019 hoopvoller geworden?

Heb je hoop verloren? Wie? Wat? Waarover?

Zou het mogelijk zijn om hoopvol aan 2020 te beginnen – misschien juist in een tijd die op zichzelf weinig optimistisch stemt? Het is al bijna een traditie: de eindejaarsbeschouwing van stand-up theoloog Tim Vreugdenhil. Dit jaar vroeger dan anders: al op 12 december (geen kerst-stress ☺). Inspirerende woorden, sfeervolle 17e-eeuwse kerk, warme en verrassende muziek door violist Maxime Gulikers, borrel aansluitend. Een spirituele APK-check over hoop.