Systeemgericht werken bij verslavingen

Er wordt nog behoorlijk medisch en individualistisch naar verslavingen gekeken. Lees de literatuur maar: Verslaving als een chronische ziekte. De grote nadruk op de invloed van en op de hersenen. De grote nadruk op onthouding. Kreten als “eens verslaafd, altijd verslaafd”. Maar ook het gebrek van het betrekken van het systeem bij de behandeling. Nog steeds kunnen cliënten individueel behandeld worden en slagen zij er in hun partners en gezinnen buiten de behandeling te houden.

Hoe kunnen hulpverleners verder dan deze medische individuele blik kijken naar "verslaafden" en hun systemen? Verslaving is namelijk een probleem dat binnen systemen (relaties en gezinnen) ontstaat en blijft bestaan. Wat is de boodschap van het symptoom "verslaving" aan de verslaafde en zijn systeem? En welke veel voorkomende patronen ontstaan er in systemen tussen "verslaafde"en omgeving? En hoe kun je daar als systeemgericht hulpverlener mee werken?

Dat zijn de vragen die in deze masterclass aan de orde komen.