We ontdekken steeds meer over de wijze waarop vroege traumatische interpersoonlijke ervaringen fysiek gestalte krijgen in het zich ontwikkelende brein en hoe dat kan doorwerken in de volwassenheid. Hormonale, neurale en epigenetische veranderingen zijn daarvan het harde (neuro)biologische bewijs. Met deze veranderingen zien we ook aanhoudende schadelijke gevolgen voor de verbinding met het eigen lichaam en met anderen.

Integratie is het kernbegrip op weg naar herstel. In dit congres kijken we vanuit de Interpersoonlijke Neurobiologie (IPNB) hoe we mentale en neurobiologische integratie kunnen bevorderen zodat de verbinding met het belichaamde zelf en met anderen kan worden hersteld.

We zetten in dit congres de integratie van de reeds verworven kennis en inzichten rondom vroegkinderlijke traumatisering en interpersoonlijke neurobiologie centraal, waarbij we vooral samen op zoek gaan naar de implicaties voor behandeling.