Tussen(in)

Ze woont naast je. Je hoort haar lachen. Je hoort haar huilen. Soms hoor je niks… en dat is nog erger.

In Tussenin neemt de buurvrouw je mee naar de badkamer van haar flat, waar de muren dun zijn en de verhalen dik. Ze vertelt over Joyce: levendig, grappig, een moeder met een eigen leven… tot híj kwam.

Over rode vlaggen die je ziet, maar liever niet benoemt. Over momenten waarop je wilt vechten, bevriest of wegkijkt. Over de keren dat je wilt ingrijpen… en het niet doet.

Een voorstelling over intieme terreur, maar vooral over ons , de omstanders: buren, familie, vrienden en collega’s die dichtbij staan… maar toch zo ver weg blijven.

Na de voorstelling: een talksessie van Stichting Who Am I. Samen leren, delen en inspireren. Want zien is één ding; het bespreekbaar maken, iets anders.