Wat als het geen Burn-Out is? Trauma herkennen in je praktijk

Steeds meer patiënten kloppen aan met klachten die in wezen niet medisch van aard zijn. Het is dan ook niet gek dat zij niet goed reageren op behandeling. Vermoeidheid, burn-out, ADHD-achtige symptomen, onverklaarbare lichamelijke klachten, angst, perfectionisme — vaak zijn het geen aandoeningen, maar aangepaste overlevingsstrategieën op heel oud trauma.

Bij trauma denken we vaak aan een gebeurtenis, en als die er niet duidelijk is, dan denken we dat er een disfunctioneren is van het lichaam zelf. Maar er is een vorm van trauma die niet door een specifieke gebeurtenis is ontstaan, en zich ook niet uit volgens logische principes: ontwikkelingstrauma.

Ontwikkelingstrauma is vaak niet te herkennen uit een verhaal, of zelfs uit hoe iemand reageert. Veel van deze symptomen zijn niet ontstaan door iets dat is ‘gebeurd’ maar juist door wat er in het prille begin, in de eerste 7 jaar NIET is gebeurd, waardoor emotionele centra in onze hersenen zich niet goed hebben ontwikkeld.
Dat kunnen we met gedrag wel een beetje maskeren, maar ergens lopen we vast in wie we zijn.

Medicatie, maar zelfs therapien als EMDR bieden dan wel enige verlichting, maar geen werkelijke oplossing.
Patienten willen leren overleven in het dagelijks leven. Maar als we echt begrijpen wat er speelt, is er ruimte voor veel meer.

En jij bent vaak de enige professional die ze écht vertrouwen.
Hoe je luistert, hoe je aanwezig bent — dat kan óf hun coping versterken, óf iets veel diepers openen: veiligheid, ruimte, herstel in vertrouwen in het leven zelf.

Wat je leert in deze sessie:

- Hoe ontwikkelings- of vroegkinderlijk trauma zich verbergt achter symptomen
- Wat er in het zenuwstelsel gebeurt bij echte veiligheid
- Waarom symptoombestrijding het probleem soms juist verdiept
- Hoe jouw eigen zenuwstelsel van invloed is op elk contact met je patiënt
- Praktische handvatten om zelf niet leeg te lopen — en tóch dieper te verbinden