Trois Couleurs: Bleu (1993)

Krzysztof Kieslowski

Het eerste deel van de kleurentrilogie van Krzysztof Kieslowski is een pleidooi voor de liefde. Bleu heet de film en eigenlijk staat die kleur voor vrijheid, als eerste van de drie begrippen van de Franse Revolutie. Vrijheid is voor Kieslowski echter een omweg om uit te komen bij de liefde. Dat dit het grootste goed op aarde is, maakt het slotkoor wel duidelijk: “Als ik de liefde niet heb, ben ik niets”. Maar waar gaat Bleu nu eigenlijk over?

De Poolse regisseur is bezig met een trilogie naar de drie idealen van de Franse Revolutie: vrijheid, gelijkheid, broederschap. Ze zijn genoemd naar de kleuren van de Franse vlag en worden respectievelijk opgenomen in Frankrijk, Polen en Zwitserland.

Een jonge, succesvolle componist heeft opdracht gekregen een muziekstuk te schrijven voor Europa, simultaan uit te voeren in twaalf lidstaten. Enkele minuten na het begin van de film rijdt de man zich met zijn dochtertje te pletter tegen een boom. De vrouw van de componist, moeder van het meisje, overleeft het ongeluk. Over haar gaat de film.

Juliette Binoche speelt niet zozeer de hoofdrol in Bleu; de film speelt zich af rondom haar. Alles cirkelt rond het personage dat Binoche op zeer indrukwekkende wijze vertolkt: Julie, de plotselinge weduwe. Overige personages en gebeurtenissen zijn slechts relevant voor zover ze in haar directe omgeving opduiken, er zijn geen scènes zonder Binoche. Alsof hij een documentaire maakt, maar dan een met een verdacht verzorgd uiterlijk, volgt Kieslowski Julie in de periode na het ongeluk. Waar ze ook gaat, hij laat haar niet los.

Na de eerste schok besluit Julie tot een radicale verandering. Ze doet afstand van alles dat haar tot dusver omringde: een prachtige woning op het platteland, geld, de muziek van haar man. Anoniem en alleen woont ze in Parijs. Ze doet weinig: maakt een praatje met de buren, trekt baantjes in een verlaten zwembad, eet een ijsje in het café. “Nu wil ik maar één ding. Niets.” meldt Julie haar demente moeder.

Tot zover is Bleu een nauwkeurig portret van een vrouw in de rouw.

Gaandeweg blijkt het Kieslowski echter niet te gaan om het rouwproces. Hij wil iets anders, iets groters met Julie, maar wat precies is niet duidelijk. Of toch wel?

klik hier voor de trailer

De film is Nederlands ondertiteld, de trailer alleen in het Engels.

IMDB 7,9 1h31min

KRZYSZTOF KIESLOWSKI (1941-1996)

Wie was deze filmmaker?

Na het voltooien van zijn drieluik Trois couleurs in 1994 zei Krzysztof Kieslowski nooit meer een film te zullen regisseren. Hij wilde zich wijden aan een rustig leven in z'n zomerhuis en had genoeg van de moeilijkheden die een compromisloos filmmaker in toenemende mate het leven zuur maakten. Kieslowski, een van de invloedrijkste Europese filmers van de laatste twintig jaar, hield woord, al geloofde niemand hem helemaal. Op 13 maart 1996 overleed hij, 54 jaar oud aan een hartaanval.

Het Filmfestival Rotterdam was de eerste plek waar zijn werk internationale aandacht kreeg. Het litteken (Blizna) werd begin jaren zeventig gepresenteerd als onderdeel van een nieuwe golf van Poolse filmers, die gesierd werd met de term 'cinema van de morele verontrusting' en waarvan de leden zich schaarden achter het banier van Solidarnosc.

Het werk van Kieslowski bleek al snel te rijk om uitsluitend politieke doeleinden te dienen. Zijn talloze documentaires over het dagelijks leven in een totalitair systeem ademden humaniteit en wijsheid. Amator, het fictieve portret van een amateurcineast, werd verrassend bekroond op het festival van Moskou.

Naast de filosofische observaties van het toeval en van alledaagse metafysische dilemma's onderscheidden Kieslowski's films zich vooral door een transparante stijl, die emoties wist te vertalen in camerabewegingen en vice-versa. Ook zijn vaste componist Zbigniew Preisner, nu een internationale coryfee, drukte een stempel op de herkenbare stijl van Kieslowski.

Zijn onbetwiste meesterwerk was de oorspronkelijk voor televisie gemaakte tiendelige cyclus Dekalog, waarin zonder enige traditioneel-religieuze franje onderzocht werd wat de betekenis van de Tien Geboden zou kunnen zijn voor de moderne, tot desinteresse in morele kwesties geneigde mens. Van twee van die films maakte Kieslowski ook een langere versie, zoals de veelvuldig bekroonde, uiterst effectieve aanklacht tegen de doodstraf A Short Film about Killing.

Toen Kieslowski eenmaal in brede westerse kring ontdekt was, kreeg hij de rol opgedrongen van een goeroe. De films die hij in Franse co-produktie maakte, zoals La double vie de Véronique en het drieluik Trois couleurs: bleu, blanc, rouge leden daar enigszins onder. Zijn stijl werd gekunsteld, de nadruk op wonderen, morele dilemma's en al datgene wat de mens niet begrijpen kan tussen hemel en aarde, soms pretentieus en te gewichtig.

Maar hoe u er dan ook naar kijkt: hij is een man die drie franstalige klassiekers heeft gemaakt die tot op de dag van vandaag met veel waardering worden bekeken.

Beste Filmfan,

Hartelijk welkom, fijn dat u naar de film komt. In verband met Corona/COVID 19 hebben we een aantal maatregelen genomen om er voor iedereen een prettige en veilige voorstelling van te maken.

Voordat u naar de film komt, beantwoord dan de volgende vragen:

• Heeft u nu Corona/COVID 19?
• Heeft u één of meerdere van de volgende symptomen: verkoudheid, niezen, hoesten, keelpijn, benauwdheid, koorts (meer dan 38 graden Celsius)?
• Bent u in thuisisolatie of quarantaine?

Heeft u een van de vragen met ja beantwoord op de dag van de voorstelling? Dan mag u niet naar het Filmhuis komen.

Op de avond van de voorstelling gaat het ook anders dan anders:

• Neemt u uw e- ticket mee?
• De deuren gaan om 19.30 open, wilt u tot die tijd buiten wachten?
• Wilt u bij binnenkomst uw handen minimaal 30 seconden ontsmetten? Er zijn ontsmettingsmiddelen voorhanden.
• Na afloop kunt u napraten, klinken en een glaasje drinken.

Helpt u mee om de grenzen van een ieder te respecteren? Hartelijk dank!