Vernissage "Drie Dromers" | Monique | Hans | Jürgen

Ze leerden elkaar ooit kennen in de roemruchte Maastrichtse Galerie Dis. Ze inspireerden elkaar en legden daarmee een belangrijke basis voor hun verdere kunstzinnige carrières.

Inmiddels vele jaren later hebben Monique Bisscheroux, Hans van der Weijden en Jürgen Reichert elkaar opnieuw gevonden. In Artichoque Art Gallery in Maastricht is vanaf 26 november een deel van hun werk te zien tijdens een bijzondere expositie, die duurt tot eind januari 2023.

De tentoonstelling, die de veelzeggende titel Drie dromers heeft meegekregen, geeft inzicht in het werk van de drie kunstenaars wier werk zich kenmerkt door uiteenlopende stijlen. Niettemin hebben ze één belangrijk ding met elkaar gemeen: alle drie zijn ze ‘dromers’ welke op hun eigen gedurfde manier uitdrukking geven aan een wereld die normaal gesproken verborgen blijft.

Les Deux Garçons

De vernissage van de expositie Drie dromers wordt op 26 november feestelijk geopend door Les Deux Garçons, een in Limburg wonend kunstenaarsduo dat welke in de loop der jaren wereldfaam verworven heeft.

Galerie Dis genoot in het verleden bekendheid als een bijzondere tentoonstellingsruimte met een duidelijk sociale functie. Monique Bisscheroux, Hans van der Weijden en Jürgen Reichert, maakten lang geleden deel uit van een groepje vaste kunstenaars welke er exposeerde. Inmiddels is duidelijk dat het drietal elkaar ook diepgaand heeft beïnvloed.

Kwetsbare wereld

Dat laatste blijkt ook uit de werken die de komende wintermaanden worden tentoongesteld in Artichoque Art Gallery, tijdens een expositie waar in kunstenaarskringen reikhalzend naar wordt uitgekeken. Inmiddels wordt al gesproken van een ‘Dis-reünie’.

Monique Bisscheroux (1961), behalve kunstenaar voormalig eigenaar van Galerie Dis, brengt haar eigen ’dromerige en kwetsbare’ wereld tot uitdrukking in schilderijen die een verhaal vertellen. Verhalen die eigenlijk verborgen moeten blijven, maar die als gevolg van de thematiek waar Monique voor kiest, alleszins toegankelijk en herkenbaar zijn.

Het werk van Jürgen Reichert (1969), roept associaties op met de kwetsbare natuur. Zijn Lichtwesen - lichtgevende fantasiefiguren met een organische vorm - zijn zorgvuldig opgebouwd in siliconen, in een door hemzelf ontwikkelde techniek. Net als de werken van Monique, geven ze uitdrukking aan een verborgen boodschap. Daarnaast zijn het objecten die op een bijzondere manier deel uitmaken van een interieur, het lijkt alsof ze leven en elk moment in beweging kunnen komen.

Een binnen- en een buitenkant

De werken van Hans van der Weijden (1956) zijn vaak kwetsbaar ogende kleinoden (doosjes, assemblages en kijkkastjes) en doen in zeker opzicht denken aan de relikwieën die in vroeger tijden in katholieke gezinnen werden gekoesterd als kostbare juwelen.

Het werk van Hans geeft – als je er de tijd voor neemt – inzicht in een verborgen wereld. ,,Alles wat ik maak, heeft zowel iets oppervlakkigs als iets diepgaands: een buiten- én een binnenkant, een vorm en een inhoud, een lichaam en een ziel”, aldus Hans. ,,Als ik met vakantie ga, breng ik altijd herinneringen mee: zand, aarde en steentjes. Of water uit diverse fonteinen in een stad. Door deze herinneringen op een bepaalde manier te presenteren, bijvoorbeeld in een klein kijkdoosje, kun je er een boodschap aan geven.”